به نام خداوندگار قلم
غزل سی و پنجم از مجموعه‌ی غزل “ممیِّزی ” به قلم منوچهر ابراهیمی احمد آباد 🍂
کمی به من برس، این روزها هوا سرد است
که لحظه‌های بدون تو حاصلش درد است
کسی بجز تو به این لانه سر نخواهد زد
کبوترخانه، پُر از بال، آسمان در دست
مرا رها نکن از تُنگِ تَنگِ دستانت
که رودخانه پُر از کوسه‌های ولگرد است
همیشه پُر شده در خواب‌هایمان کابوس
چقدر خانه پُر از سایه‌های نامرد است!
به زخمهایِ تبر تا همیشه حوصله کن
بهار در همه‌ی باغ تحت‌پیگرد است
سری که نیست سلامت همیشه‌ها، سرِ ماست
زبان خنده‌ی ما سرخ و رویمان زرد است
منوچهر ابراهیمی احمد آباد